ปีศาจโรงนวด

สมัย หนุ่มๆ ผมเป็นนักเที่ยวเสเพลตัวยง สาเหตุเพราะตลาดหุ้นกำลังบูมสุดๆ พวกเราทำกำไรวันละหมื่นสองหมื่นกว่าถือว่าจิ๊บจ๊อย บางวันได้เป็นเรือนแสนก็มี ทำให้กระเป๋าหนัก เที่ยวเตร่กันได้ไม่อั้น เริ่มตั้งแต่ตอนบ่ายใกล้เย็นที่โรงนวดขาประจำ

อุ่นเครื่องด้วยเบียร์เย็นที่โต๊ะหน้าตู้กระจกไฟอร่า ม มองดูสาวสวยที่เราคุ้นหน้าพวกเธอหลายคน มีนักเที่ยวหน้าใหม่ๆ เข้าไปเมียงมอง คิดไม่ตกว่าจะเลือกใครดี

คนเชียร์แขกระดับเหยี่ยวถลาลมก็จะปราดเข้าประกบทันที จัดการแนะนำคนนั้นคนนี้ให้ หรือไม่ก็ถามสเป๊กว่าต้องการยังไง? แบบไหน? รับรองว่าจัดสรรให้เรียบร้อยทุกรายซีน่า...ผมมี "หลิน" สาวเชียร์แขกวัย 30 เศษคอยดูแลมาเกือบปีแล้วครับ

หลายๆ คนเข้ามาเดินดูสาวงามตู้กระจกอย่างเดียว จนกระทั่งชื่นตาชื่นใจแล้วก็เดินดุ่มๆ ออกไปหน้าตาเฉยซะงั้น...จะเก็บเอาไปฝันเปรี้ยวฝันหวา นยังไงก็ไม่ทราบ บางคนก็มาละเลียดเบียร์ขวดสองขวด คนเชียร์แขกโฉบเข้าไปหา พี่แกก็บอกว่ารอดูก่อน แต่ไม่เห็นเคยขึ้นห้องซักที

พวกเราน่ะไม่ใช่นักเที่ยวประเภท "ขี่ม้าชมสวน" แบบนั้นแน่ๆ แต่ยังไม่รีบร้อนลงอ่างตอนนี้ยกเว้นแต่จะจำเป็นจริงๆ เช่น เห็นคนสวยสะดุดตาสะดุดใจบ้าง เพื่อนฝูงเคยขึ้นห้องมาก่อนแล้วยืนยันว่าบริการทุกระ ดับประทับใจบ้าง เลยให้หลินเรียกมาคุยกันก่อน

ส่วนมากเรามักจะคุยกันเรื่องสัพเพเหระ เช่น ตลาดหุ้นที่เพิ่งได้-เสียกันมากับ "เทรนด์" ของตลาดในวันรุ่งขึ้น...พอได้เบอร์ที่ต้องการก็แยกย้ ายกันไป นานๆ จะนัดหมายกันตอนจ่ายเงินเสร็จ ออกไปหาข้าวต้มกินกันตามโรงแรมไงครับ...ส่วนมากจะเป็ นวันศุกร์วันเสาร์ รุ่งขึ้นได้พักยาวเต็มที่

เหตุการณ์ขนหัวลุกอุบัติขึ้นในคืนวันศุกร์ต้นเดือน!

แขกหนาตาตั้งแต่หัวค่ำ เด็กเสิร์ฟแทบจะชนกันตาย คนเชียร์แขกไม่ต้องเสียเวลากล่อม มีแต่คนนั้นเรียกคนนี้เรียก "เด็ก" แทบจะไม่มีโอกาสนั่งตู้ก็ว่าได้

"หลิน" ทักทายแขกแล้วไปคว้าไมค์...ยกมือไหว้ผมแล้วรีบไปทักท ายแขกคนใหม่ ในคาเฟ่ก็มีคนเต็มทุกโต๊ะ นักร้องได้มาลัยเป็นกอบเป็นกำน่าชื่นใจ...ผมชักอยากอ าบน้ำอาบท่าเพราะรู้สึก ล้าๆ อยากนอนแช่น้ำอุ่นจัดให้สบายตัว

เพื่อนคนหนึ่งออกไปก่อน อีกสองคนทำท่าว่าถูกสเป๊กนักร้องสาวที่กระแซะๆ ไม่ยอมห่าง...ผมเรียกบ๋อยให้ไปตามหลินมา ในใจคิดไว้สองเบอร์ที่คุ้นเคยกันมาก่อน ทั้งอาบน้ำและนวดล้วนฝีมือยอดเยี่ยมทั้งคู่

"เบอร์ไหนดีพี่?" หลินเข้ามาถามรวดเร็วทันใจ บอกว่า 56 แล้วกัน ถ้าไม่ว่างเอา 35 ก็ได้...หลินบอกไม่แน่ใจว่าทำงานหรือยัง? จะรีบไปดูให้...คนเชียร์แขกบริการลูกค้าเต็มที่ ถ้าเราคอยทิปครั้งสองสามร้อยบาทเป็นประจำ

ใครขี้เหนียวเป็นตังเมอย่าริอ่านเป็นนักเที่ยวเลยครั บ จำศีลอยู่กับบ้านดีกว่า!

คล้อยหลังหลินไม่นานผมก็ลุกตามออกไป ธรรมดาจะคอยให้พาเด็กมาส่งที่โต๊ะ แต่คืนนั้นผมอยากแช่น้ำอุ่นจัดเต็มที...ปรากฏว่าเบอร ์ 56 ในชุดแดงเพลิงเดินอกกระเพื่อมเข้ามาหาพร้อมกับเบอร์ห ้องเรียบร้อย

...ตอนที่นอนหลับตาแช่น้ำอุ่น ผมนึกถึงเรื่องสยองเมื่อเดือนก่อน มีแขกขี้เมาก้าวลงในอ่างที่มีน้ำร้อนจัด แม่บ้านไขน้ำทิ้งไว้ส่งเดช หมอนวดยังไม่ได้ปรับอุณหภูมิ...เสียงตูมเมื่อล้มโครม ลงทั้งตัว ไหนจะเมา ไหนจะช็อกเพราะน้ำที่ร้อนจนเกือบเดือด หมอนวดเห็นเข้าก็ได้แต่ร้องกรี๊ดๆๆ แบบคนสติแตก

แขกขี้เมาตายคาอ่าง หมอนวดหายหน้าไป...ถ้าวิญญาณมีจริงคงจะสิงสู่อยู่แน่ ๆ ว่าแต่เป็นห้องนี้หรือเปล่า?

ผมรู้สึกปากคอแห้งผาก เสียววูบไปตามไขสันหลัง ลืมตาเห็นหน้าสาวสวยอยู่ใกล้ๆ แต่พร่าเลือนยังไงชอบกล...รีบลุกให้ล้างเนื้อล้างตัว ขึ้นไปนอนใจระทึกอยู่บนเตียง...แสงไฟหรี่สลัว มีเสียงถามยั่วเย้าว่ากลัวผีเหรอ...

"อย่าว่าแต่พี่เลย ต่ายก็กลัวค่ะ..." เธอหลุดปากเสียงสั่นเครือ "โธ่...เขาเพิ่งพบศพพี่หลินผูกคอตายเมื่อเช้านี้เอง.. .เผื่อแกโผล่มาทำงานมี หวังช็อกตายไปตามๆ กัน"